ای آنکه روز اول با من تو آشنایی                      سائل به در نشسته تا در بر او گشایی

آیا شود ببینم روزی ز در در آیی                         با یک نگه به پایت سازی مرا فدایی

ای لاله بهاری تنها تویی حبیبم                           یک قطره بر جمالت آیا شود نصیبم

ترسم نیایی و من از کف دهم شکیبم                   ترسم دهد زمانه آخر  مرا فریبم    

مردم ز درد هجران کو مرهم و دوایی                    یابن الحسن کجایی مُردم از این جدایی

هر شب به صفحه دل نقش تو را کشیدم                اما گُل ِرخت را یک لحظه هم ندیدم

باجان و دل غمت را بر جان و دل خریدم                 آیا شود ببینم روزی به تو رسیدم   

مخمور جام عشقم ساقی بده نوایی                      یابن الحسن کجایی کی میشود بیایی      

طاق دو ابروی تو شد قبله نمازم                            پرده ز رخ بگیر و کن آشنا به رازم    

دیدار روی ماهت گشته همه نیازم                         از دوری رخ تو بنگر به سوز و سازم  

توبه شکن شدم من از بسکه با وفایی                    یابن الحسن کجایی مُردم از این جدایی 

عمـــــرم تمـام گشت ز هجـــــران روى تـو

ترســــم شـــها بــه خــاک بـــرم آرزوى تــو

آنگه که روى مــــاه تو از دیــده شد نهـــان

عشــاق را همیشه بود، دیـــده سـوى تـو

دامـن پر از ستاره کنم شب ز اشک چشم

چــون بنگـــرم به مــــاه و کنم یــاد روى تو

گــردش به بــــاغ بهــــر تماشـاى گـــل بود

گــــل‌هاى بــــاغ را نبـــود رنـــگ و بوى تـو

تا کى ز هجــر روى تو سوزیم همچو شمع

شب‌ها به یــــاد روى تــو و گفتـگـــوى تــو

رحــمى به حــال شاهـــد از پا فتـاده کــن

تا کـــى به هر دیـــار کند جستجـــوى تــو


السلام علیک یا صاحب الزمان

اللهم عجل لولیک الفرج

اللهم صل علی محمد وال محمد وعجل فرجهم